- tündməzac
- <fars. tünd və ər. məzac> bax tündxasiyyət(li). Məşədi Qulam ev daxilində çox tündməzac idi. T. Ş. S.. Çünki Çərkəz həddindən artıq zarafatcıl, aşıq isə tündməzac idi. İ. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
tündməzac
Look at other dictionaries:
bədməzac — sif. <fars. bəd və ər. mizac> Pisxasiyyətli, ağırxasiyyətli, tündməzac, yolagetməz, qılıqsız, rəftarsız. Bədməzac adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xarməzac — f. və ə. tündməzac, adamsancan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tündxasiyyət(li)lik — is. Tündməzac adamın xasiyyəti; tez özündən çıxma, coşma; tündməzaclıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağbirçək — 1. sif. Saçı ağarmış yaşlı, qoca, hörmətli (qadın haqqında). <Fatma xanım:> Məni bu ağbirçək vaxtımda oğru eyləyir. N. V.. Bir az sonra Vaqifin evində olan ağbirçək qadın . . çıxdı. Ç.. Gözündə kainat başqadır bütün; Gənclikdən zövq alır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyunduruqlu — sif. 1. Boynunda boyunduruq olan, qoşulmuş. Boyunduruqlu kəlləri kənarda qoyan adamlar tündməzac qocaya baxıb gülüşdü. S. R.. 2. məc. Əsir, məhkum, ixtiyarsız; boyunduruq altında olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tünd — sif. <fars.> 1. Rəngi açıq olmayan, qaraya yaxın olan, tutqun. Tünd paltar. Tünd rəng. // Qəliz, kəsif, tərkibində çoxlu miqdarda həll olmuş maddələr olan. Tünd qəhvə. Tünd məhlul. – Qüdrət xörəyini həris bir iştaha ilə cəld yeyib, üstündən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tündxasiyyət(li) — sif. Tez hirslənən, tez özündən çıxan, tez coşan, tündməzac. <Sultan:> . . Mən rayona qayıdanda birinci işim bu oldu ki, ətrafıma özüm kimi tündxasiyyət adamları yığdım. İ. Hüseynov. Əvvəllərdə də elə bir az tündxasiyyət olan Mahmud axır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
